Ne me quitte pas is een lied uit 1959 van Jacques Brel. Een van de oudste thema's uit de muziek, een verbroken liefde, werd een van Brels grootste successen. Hij schreef het lied naar aanleiding van zijn breuk (of liever gezegd haar breuk) in de relatie met Suzanne Gabriello (Zizou), hoewel zij nergens in het lied genoemd wordt. Het lied behandelde volgens Brel zelf niet het verlaten zelf, maar meer de lafheid van hem in die relatie. Het origineel verscheen op zijn ep La valse à mille temps. De B-kant werd gevormd door het lied La valse à mille temps (Nederland).

Het lied werd door veel andere artiesten gezongen; in de originele taal is de versie van Nina Simone bekend. Van een taalbarrière was geen sprake. In het Nederlands werd de titel Laat me niet alleen in een vertaling van Ernst van Altena, de bekendste interpretatie daarvan is van Liesbeth List, maar ook van Brel zelf uit 1961. In een aflevering van de Nederlandse komedieserie Kinderen geen bezwaar zong Céline Purcell een Afrikaanse versie (Moenie weggaan nie) van het lied. In het Engels werd het If You Go Away, onder andere van Rod McKuen, die het lied ook vertaalde.

Klik hier om te zien welke andere nummers uit 1959 de Top 2000 haalden.

Het nummer Ne me quitte pas van Jacques Brel stond in 1999 voor het eerst in de Top 2000, toen op nummer 66. Het nummer heeft vanaf het begin elk jaar in de lijst gestaan. De hoogstbehaalde positie ooit was nummer 66.