"The End" is een nummer van de Amerikaanse rockband The Doors van hun debuutalbum The Doors. Het nummer was oorspronkelijk geschreven door Jim Morrison over het uitgaan van zijn relatie met vriendin Mary Werbelow, maar na maanden van optredens in het Whiskey A Go-Go in Los Angeles groeide het nummer uit tot een bijna twaalf minuten lang muziekstuk. De thematiek werd daarmee ook breder. Waar het in eerste instantie ging om een relatiebreuk, kwam er nu een shockerend klassiek Oedipus-thema bij, waarin Morrison zingt dat hij zijn vader wil vermoorden en zijn moeder wil beminnen. Dat laatste wordt slechts gesuggereerd, doordat de tekst enigszins onverstaanbaar is: "Mother... I want to...Aaaah!". Aan het einde van het nummer wordt meerdere malen het woord 'Kill' herhaald. Dit was jarenlang nauwelijks te horen, maar op nieuwe uitgaven van het album is dit duidelijk aanwezig.

Het nummer werd live opgenomen in de studio zonder overdubbing en is uitgebracht in januari 1967.

Rolling Stone plaatste The End op nummer 336 van de lijst The 500 Greatest Songs of All Time.

De gitaarsolo van het nummer staat op plaats 93 op de lijst '100 Greatest Guitar Solos of All Time' van Guitar World.

Francis Ford Coppola gebruikte het nummer in zijn Vietnamfilm Apocalypse Now. Aan het begin horen we het intro terwijl helikopters voorbij vliegen en een oerwoud in vuur en vlam gezet wordt. Aan het eind van de film wordt het einde van het nummer gebruikt in de offerscène.

Klik hier om te zien welke andere nummers uit 1967 de Top 2000 haalden.
Soortgelijke titels:
⚬ In the End van Linkin Park
⚬ Dance Me to the End of Love van Leonard Cohen
⚬ It's the End of the World as We Know It (And I Feel Fine) van R.E.M.
⚬ It's the End van The Buffoons
⚬ The end of the show van The Cats
⚬ Till the End of the Day van The Kinks

Het nummer The End van The Doors stond in 2000 voor het eerst in de Top 2000, toen op nummer 109. Het nummer stond niet elk jaar in de lijst. De hoogstbehaalde positie ooit was nummer 102.